माय मराठीची सेवा करता आली ह्य हून मोठे भाग्य नाही. माझ्या कथा वेगळ्या आहेत, तरल आहेत. अशा compliments नेहमीच मिळतात. मी वेगळा आहे आणि माझ्या संवेदनाही, जगाकडे पहायचा दृष्टीकोन ही.
मी काळा का गोरा हे ही माहित नसलेले रसिक वाचक जेव्हा इमेलने कथा आवडल्याचे सांगतात, तेव्हा ते सगळ्यात मोठे अवार्ड असते.
कौतुक आणि यश यात फार मोठा फरक आहे. कौतुक आपले लोक करतात. यशाला वशिला नसतो. ते जिथे उभे राहते, तिथे त्याला सन्मान मिळतो.
यश अगदी सुरवातीपासून माझ्या सोबत असले तरी माझे असे कौतुक फारच कमी झाले. कधी मामा, मावशा, काका यांनी कौतुक केल्याचे आठवत ही नाही. माझे लिखाण महाराष्ट्र टाईम्स सारक्या दैनिकात अगदी आठवीत असल्यापासून येत असूनही. आईच्या माहेरचा एक whatsapp ग्रुप आहे. त्यात देवा धर्माचे फोटो शेअर केले जातात. एक काका दोन धर्मात तेढ निर्माण करणारे video ही घालतात. पण माझ्या छापून आलेल्या लिखाणाचे आईने काही घातले की अगदी इगनोर करतात. सुरवातीला वाईट वाटायचे. पण आता जशी fan mails वाढलीत तसे नाही वाटत काही. मी ही आता बदला घ्यायचा म्हणून नाही पण त्या ग्रुप मधील दोन धर्मात तेढ निर्माण करणाऱ्या पोस्ट्स report करायला सुरुवात केली आहे. त्या मी एरव्हीही करतोच.
Outlook, Hindustan Times, Daily Tribune, Chandamama माझे लिखाण छापू लागली तेव्हा तुझे शिक्षण काय इंग्रंजी माध्यमात झाले, म्हणून तुला जमते म्हणून नाके मुरडली. आता मराठीत लिहायला लागल्यावर काय म्हणतात कोण जाणे. पण काही म्हणायलाच नाही म्हणूनच की काय आणखी जळफळाट वाढला आहे.
वेरूळ चे लेणे फक्त छिनी आणि होतोड्याने कोरले. म्हणून काय तुम्हा आम्हाला दिला छिनी आणि हातोडा म्हणून येईल कैलास कोरायला. तसेच येईल का नुसते एखाद्या माध्यमात शिक्षण झाले म्हणून त्यात साहित्य कृती करायला. माझ्या शाळेत सहा तुकड्या होत्या. तरीही माझ्या शाळेतील कुणीही लेखक नाही. माझ्या मराठी माध्यमात शिकलेल्या मित्रात ही कुणीही लेखक नाही.
असो, माझे मनोस्वास्थ्य आता मी गमावणार नाही. काही लोकांचे नंबर कायमचे डिलीट करून टाकलेत काही महिन्यांपूर्वी. त्या ही पेक्षा किती तर पटीने ज्यास्त लोक फोन मधेच नाही तर आयुष्यात आलेत आणि दिल के करीब झालेत. कोणतीही अपेक्षा, नात्याचे कसलेही ओझे नसताना.
ज्यात तुम्ही माझे फेसबुकचे वाचक ही आहात. तुमच्या प्रतिसादामुळे माझे मराठीत पुनरागमन झाले. आणि अनेक वेगळ्या, तरल आणि संवेदनशील कलाकृती मला निर्माण करता आल्या. तुम्हा सर्वांचे मनापासून आभार.
सी सॉ ही कथा खालील लिंक वर वाचता येईल
No comments:
Post a Comment